Margo Blikman

‘Zoek de verschillen – research werk en muziek maken.’

Jaren terug ben ik begonnen met een jeugddroom te verwezenlijken – ik ben op gitaarles gegaan. Mijn muziekleraar leerde me heel geduldig alle noten en andere technieken en liet me kennis maken met diverse muziekgenres. Maar het belangrijkste was, dat hij me leerde muziek te spelen. Want spelen betekent, dat je je inleeft in het muziekstuk, probeert dat gevoel uit je gitaar te halen en het beste te geven wat je kunnen als gitarist voor mogelijk is.

Ik zie het gitaarspelen als metafoor voor het researchwerk dat ik binnen en buiten projecten doe – inleven in je opdrachtgevers en te zorgen dat zij het beste krijgen wat je als researcher te bieden hebt.

De benodigde research bij een projectvraag bekijk je voordat je aan het werk gaat – wat zijn de vragen, waar zitten de hick-ups, hoe zet je de “search-strategy” op en wat wil je uiteindelijk opleveren. Dat is net als bij een muziekstuk, want ook daar kijk je eerst hoe het stuk in elkaar zit, waar de moeilijkheden zitten en hoe je het gaat spelen en tenslotte, op welke wijze wil je de muziek gaan overbrengen.

Als je dan in het project weet waar de vragen liggen, wat voor data er nodig is, dan ga je je jarenlange ervaring gebruiken om de juiste methodes en technieken toe te passen om tot het gewenst resultaat te komen. Terugkomend op het gitaarstuk, in deze fase van studie ga je de juiste vingersetting bepalen, zodanig dat je het meest soepel door het stuk heen gaat.

In het project analyseer je uiteindelijk de gevonden data, en trekt er conclusies uit. Om deze te gebruiken om de gevolgen te duiden, maar zeker ook om te identificeren wat je er mogelijk aan kan doen. Zo ook met een muziekstuk – als je het technische deel onder de knie hebt, en je alle noten goed kan spelen, dan volgt de sfeerbepaling en intonatie – hoe gaat je het stuk interpreteren en duiden voor jezelf en voor je publiek.

In het gitaarspelen heb ik ongelooflijk veel plezier. Dat komt door de afwisseling van de muziekstukken, de uitdaging om steeds moeilijker te gaan en de nimmer aflatende groei in ontwikkeling. Laat hier nou ook de vergelijking met mijn werk opgaan: ook hierin heb ik nog altijd heel veel plezier.

Nieuwe opdrachten zorgen voor een dynamiek waarin mijn oude kennis met nieuwe verbonden wordt, waarin ik gedwongen om uit je comfortzone te treden om nieuwe paden te betreden. En het geeft elke keer weer een kick als het eindrapport is opgeleverd – iets waar je trots op bent. Alsof je de laatste noten van je muziekstuk hebt gespeeld en het zo heeft geklonken zoals het bedoeld was – een kick!

Ondertussen speel ik in een gitaarorkest.